سیوتون، اصلی‌ترین سازنده‌ی عطر.بیشتر عطرها اجزای بسیاری دارند و از لحاظ شیمیایی غالباً مخلوط‌های ‏ترکیبی هستند. با پیشرفت تجزیه‌ی مواد عطر طبیعی، مصرف ترکیبات آلی ‏سنتزی خالص که بوی آن‌ها همانند بوی عطر خاصی است، بسیار ‏معمول شده است. نمونه‌ی آن، سیوتون، یک کتون حلقوی است که از سیویت ‏به دست می‌آید.سیویت، ماده‌ای است که از غده‌های گربه‌ی سیویت ترشح ‏می‌شود. گربه‌ی سیویت، حیوانی شبیه به گربه است که در اتیوپی و افریقای ‏مرکزی یافت می‌شود.‏سیوتون در عطرسازی ارزش بسیار دارد. امروزه سیوتون به صورت سنتزی ‏موجود است. برای سنتز سیوتون، نخست هگزادکان دی ‏کربوکسیلیک اسید تهیه می‌کنند و سپس آن را به صورت حلقه در می‌آورند. یون توریم (Th+۴) کاتالیزور بسته شدن این حلقه است.سیویت، مانند مشک، مجموعه‌ای از مواد جاذب جنسی است. این مواد ‏جاذب جنسی در عطرهای مؤثر با زیرکی به وسیله‌ی بوهای گل و گیاهی ‏پوشانده می‌شوند. جاذبه‌ی اولیه از بوی خوش حاصل می‌شود، اما اثر ‏اساسی، ناشی از سیویتون یا مشک است.‏سایر ترکیبات عطر.ترکیبات دیگری که در عطرها به کار می‌روند شامل الکل‌ها و استرهایی با وزن ‏مولکولی زیادند. یک نمونه، ژرانیول (با نقطه جوش‎‎‏ ۲۳۰ درجه سانتی‌گراد) یک جزء اصلی از ‏روغن ژرانیوم (شمعدانی معطر) ترکیه‌ای است.‏استرهای این الکل، برای ساختن ماده‌ی معطر سنتزی که بوی رز دارد در ‏عطرسازی به کار می‌رود. مثلاً استری که از واکنش میان ژرانیول و اسید فرمیک تشکیل می‌شود، بوی رز دارد.‏عطرها نوعاً ۱۰% تا ۲۵% اسانس عطر و ۷۵% تا ۸۰% الکل و یک ثابت‌کننده برای نگه داشتن روغن‌های اسانسی دارند.عطرها به بیشتر مواد ‏آرایشی افزوده می‌شوند تا محصول به دست آمده بوی مطلوب داشته باشد؛ ‏این مواد، بوهای طبیعی و دیگر اجزایی مانند مواد جاذب جنسی را می‌‏پوشانند. آنها به علت داشتن الکل، خاصیت ضد عفونی و باکتری‌کشی ‏ملایمی دارند.‏

23