یاسمن ، نعنا هندی و چوب سرو است.Moschino Coutureدر یکی از مجلات مد Mena Suvari (بازیگر) گفت که این عطر به عنوان امضای عطری او است. " من همیشه به سمت عطر هایی جذب میشوم که مشکی و ادویه ای هستند.من MoschinoCouture را برای یک سال استفاده کرده ام و شگفت انگیز است . در این مدت فقط دو نفر را ملاقات کردم که میدانستند چه عطری استفاده کردم.اما هربار که استفاده میکنم مردم مستقیما به سراغ من می آیند و میپرسند که چه عطری استفاده کردم . من عاشق این حرکت هستم." شما از اینکه این عطر چقدر خوش قیمت است خوشتان خواهد آمد.Flowerbomb from Viktor & Rolfویکتور و رولف طراحان هلندی که به خاطر لباسهایشان که برای روشنفکران مد که میخواهند دیده شوند طراحی شده اند شناخته شده اند. حالا عطری برای هماهنگ کردن با لباسشان دارند.عطر Flowerbomb عطری نیرومند و قوی با بوی رزی سنگین است.Hermes Un Jardin Sur le Nil برای درست از مصریان سوزانده می شد. در آن زمان استفاده از این مواد خوشبو تنها به آیین ها و تشریفات مذهبی اختصاص داشتند اما به تدریج از این مواد برای ساختن پماد جهت تسکین و درمان زخم های پوستی نیز استفاده شد. در طول قرن هفدهم، استفاده از بوی خوش و عطر کاملا در بین مردم رایج شد. دستکش های معطر در فرانسه به بازار آمد و در سال ۱۶۵۶ بود که اولین صنف سازندگان عطر تاسیس شد. استفاده از عطر در کشور فرانسه بیش از سایر نقاط جهان به سرعت افزایش پیدا کرد. در قرن ۱۸ با ساخت ادکلن (Eau de cologne) انقلابی در صنعت عطر سازی به وقوع پیوست. ادکلن که در آن زمان ترکیبی بود از گیاهان رزماری، نارنج و لیمو موارد استفاده فراوانی داشت، از آنجمله می توان به استفاده از آن برای خوشبو کردن آب حمام ، خوشبو کردن نوشیدنی ها و شکر، بعنوان شستشو دهنده وخوشبو کننده دهان، جزئی از مواد سازنده پمادها و ... اشاره کرد. برای اولین بار در قرن منشأ آن ناشناخته است اما انقلابیون و "سن کلودها" (مردم عادی) از آن استفاده می کردند. با به قدرت رسیدن ناپلئون، صنعت عطرسازی دوباره شکوفا شد. شهر گراسه فرانسه بزرگترین مرکز تولیدکننده مواد اولیه عطر از نظر تجارت یاسمن، رز و پرتقال است که از سال ۱۷۲۴ به این کار اشتغال دارد. شاید نام گذاری ادوکلن عجیب به نظر آید، زیرا کلون، نام فرانسوی شهر کلن در آلمان است، در حالی که ادوکلن از ایتالیا آمده است. جیان پائولو فمینیس، آرایشگری از شهر "وال ویگزو"، مبتکر ادوکلن بود. او از ایتالیا به آلمان رفت و آب معطری را کشف کرد که نامش را "آب ستودنی" گذاشت. این آب معطر از الکل، روغن بهار نارنج، ترنج، اسطوخودوس، و اکلیل کوهی ساخته می شد. در سال ۱۷۰۹ که پائولو این ماده را به بازار عرضه کرد چنان مشتریان فراوانی یافت که مجبور شد از برادرزاده اش، جیووانی ماریا فارینا کمک بگیرد تا بتواند سفارش ها را آماده سازد. در کاسه برای مخلوط کردن، قیف و بطری عطر در یک کارگاه ۴۳،۰۰۰ فوت مربعی (۴،۰۰۰ متر مربعی) کشف گردید.[۴] در زمان‌های قدیم مردم با استفاده از گیاهان و ادویه جاتی مانند بادام، گشنیز،گل تلفونی (مورد سبز)، رزین رسته مخروطیان، ترنج، و همچنین انواع گل عطر تولید می کرده‌اند.[۵]«در اواخر هزاره چهارم پیش از میلاد در سیلک کاشان ..... غیر از ظروف سفالین بعضی تُنگ‌های کوچک از مرمر، که گویا مخصوص نگهداری عطر بود در حفریات سیلک پیدا شده است و همچنین مقداری آئینه مسی جهت آرایش به دست آمده است.»[۶]درقرن نهم میلادی ابویوسف کندی شیمیدان عرب، کتابی درباره عطرها به نام شیمی عطر و تقطیر نوشته‌است. این کتاب شامل بیش از یک صد دستور برای تهیه روغنهای معطر، مرهم‌ها، عرق‌های گیاهی و جایگزین‌هایی برای داروهای پر هزینه می‌باشد. به علاوه در این کتاب ۱۰۷ روش و دستور العمل برای عطر سازی و ساخت تجهیزات مربوطه، از جمله انبیق،